Ik heb mijn oude babypop nog. De pop waar ik mee speelde in de tijd dat mijn vijf jaar jongere broertje is geboren. Een tijdje later werd hij onze pop en is hij nog veel verkleed. Het liefst in onze oude jurkjes. Vond hij helemaal prima. Alles kan, alles mag. Zo doe ik het nu ook graag met Mosi. Hij kiest lekker zelf. Met aan zijn ene voet mijn glittersok en aan zijn andere een zwarte sportsok speelt hij met dino’s, auto’s en poppen.

Poppenvaders en poppenmoeders

Poppenvaders zijn er nog steeds wel wat minder dan poppenmoeders en dat is jammer. Met poppen spelen is namelijk hartstikke goed voor kinderen. Het stimuleert het empathisch vermogen, helpt emoties ontwikkelen, verruimt taalvaardigheden en stimuleert het verbeeldend en het imitatievermogen van het kind. Klinkt als iets waar zowel jongens als meiden iets aan hebben. Bij Mosi hoor ik in zijn spel met poppen veel van hem terug. Hij praat met ze en verzorgt ze zoals ik dat bij hem doe. Zijn spel is een spiegel waar ik graag in kijk. Het leert me niet alleen iets over hem, maar ook over mezelf en ons samen. Zijn pop vliegt overigens wel regelmatig ook door de kamer. Dat zie ik maar niet als spiegel ;).

Lilliputiens nieuwe poppen

Lilliputiens heeft drie nieuwe poppen ontwikkelt met in het achterhoofd zowel jongens als meisjes. De gendervrije Lou en Noa en het reispopje Alex. Die laatste heb ik voor Mosi uitgekozen, omdat dit popje met een koffertje en accessoires komt. Daar is hij gek op. Tasjes waar van alles in mee kan. In het Alex-koffertje zit dus ook al lang niet meer alleen Alex met zijn spulletjes verstopt, maar het wordt ook regelmatig een dino of stuiterbal in meegenomen. Handig joh! Het leukste van Alex vindt Mosi het uit- en aankleden en verzorgen met het mutsje, dekentje en flesje. Er zit van alles bij om heel compleet te kunnen spelen. Alex heeft zelf een luiertje aan. Schattig toch.

• 

• 

Zijn jullie kinderen stereotypisch in hun kinderspel, of spelen ze ook met poppen, auto’s en prinsessen en ridders door elkaar?